piątek, 27 grudnia 2013

Ludwik Sforza

Ludwik Sforza-książę Mediolanu (1494-1499)

Był on bezwzględnym władcą renesansowym, a zarazem wybitnym mecenasem sztuki.
Za jego panowania mediolański dwór stał się najświetniejszy w Europie, pracowali dla niego architekt Bramante i Leonardo da Vinci, który sportretował jego kochankę Cecylię Gallerani na obrazie "Dama z gronostajem" oraz nieślubną córkę Biankę (która zmarła 4 miesiące po ślubie najprawdopodobniej z rąk skrytobójcy!) na portrecie zwanym "La Bella Principessa".
"Dama z gronostajem" przedstawia Cecylię Gallerani, kochankę księcia Ludovico Sforzy, znajduje się w zbiorach Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie. Trzymane przez modelkę zwierzę, nazywane gronostajem, a wcześniej łasiczką bądź fretką, ma złożone znaczenie symboliczne. Jego grecka nazwa "galée" zawiera się w nazwisku Gallerani – jest więc nawiązaniem do nazwiska modelki. Zwierzę jest również czytelnym symbolem Ludwika Sforzy, nazywanego „Ermellino” czyli „Gronostaj”. W czasie portretowania Cecylli prowadzono już negocjacje w sprawie małżeństwa Ludwika z Beatrice d'Este (czyt. Beatricze Deste), Leonardo da Vinci nie mógł w związku z tym ukazać kochanków splecionych w miłosnym uścisku. Gronostaj, spoczywający na łonie modelki, jest ukrytym przedstawieniem tej sytuacji.
Łasiczka może być również pojmowana jako alegoria (w sztuce i literaturze: postać, idea lub wydarzenie mające poza dosłownym znaczeniem stały umowny sens przenośny, np. kobieta z przewiązanymi oczami, mająca w jednej ręce wagę, a w drugiej miecz - alegoria sprawiedliwości) macierzyństwa, gdyż zgodnie z sięgającą antyku tradycją ułatwiała rozwiązanie. Artysta umieścił zwierzątko w taki sposób, by zakrywało brzemienność modelki (nosiła ona syna Ludowika – Cesare) jednocześnie w symboliczny sposób mówiąc o jej „błogosławionym stanie”.



                "La Bella Principessa"-Leonardo da Vinci
"Dama z gronostajem"- Leonardo da Vinci


Źródło: wikipedia.org

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz