 |
| Bolesław Krzywousty, Jan Matejko |
Bolesław III
Krzywousty - ur. 20 sierpnia 1086, zm. 28 października 1138; okres panowania
1102 – 1138. Pochodził z dynastii Piastów, był synem Władysława I Hermana i
Judyty czeskiej.
Ostatni z
wielkich Bolesławów nie uwieńczył co prawda swych skroni koroną królewską jak
jego poprzednicy: Chrobry i Śmiały, ale zyskał przecież nie mniejszą niż oni
popularność w ocenie społecznej.
Już w wieku 7 lat wziął udział w łupieskiej wyprawie na Morawy. Autor biografii Krzywoustego napisał, że ten "chłopaczek" wraz z Sieciechem, który jako wojewoda reprezentował tu władzę księcia W. Hermana (ojca Bolesława), "spustoszyli przeważną część Moraw, przywiedli stamtąd obfity łup i jeńców i powrócili bez wypadku".
A teraz o obronie Głogowa z 1109 roku, kiedy to na ten gród najechał Henryk V w odwecie za wygnanie Zbigniewa – brata Bolesława. Niemiecki władca zagroził głogowianom, że jeśli sie nie poddadzą, to zabije zakładników. Gdy zaś głogowianie przystąpili do obrony, król niemiecki sądząc, że litość nad synami i krewniakami zmiękczy serca grodzian, polecił co znaczniejszych pochodzeniem spośród zakładników przywiązać do machin oblężniczych w przekonaniu, że tak bez krwi rozlewu otworzy sobie bramy miasta. W powieściowych przekształceniach naszych czasów kazano tym zakładnikom krzyczeć by obrońcy ich nie oszczędzali...i nie oszczędzili - Henryk V Głogowa nie zdobył. Zbigniew natomiast zginął w wyniku podstępu, kiedy to Bolesław zaprosił go do siebie rzekomo w celu pogodzenia się…
Książę Bolesław miał dużo grzechów na sumieniu (zabicie brata, a także Henryka IV), więc wypadałoby za nie odbyć pokutę. I tak się stało. Trudno powiedzieć na ile był to prawdziwy żal, a na ile gra polityczna, ale jak to opisuje Gall Anonim: Widzieliśmy bowiem tak znakomitego męża, tak potężnego księcia, tak lubego młodzieńca, jak po raz pierwszy przez dni czterdzieści pościł publicznie, leżąc wytrwale na ziemi w popiele i w włosienicy, wśród strumieni łez i łkań, jak wyrzekł się obcowania i rozmowy z ludźmi, mając ziemię za stół, trawę za ręcznik, czarny chleb za przysmaki, a wodę za nektar. (…) On sam ponadto starał się o to , by co dzień odprawiano mszę za grzechy i za zmarłych, by śpiewano psałterz i z wielkim miłosierdziem niósł pociechę nędzarzom, karmiąc ich i odziewając. A co ważniejsze nad to wszystko (…) z największą pobożnością odbył pielgrzymkę do św. Idziego i św. Stefana króla. (…) Co dzień też z miejsca noclegu tak długo szedł pieszo a niejednokrotnie boso (…) aż skończył godzinki o Najświętszej Pannie.
Bolesław Krzywousty zazwyczaj podejmował dobre decyzje polityczne, np. udało mu się zająć Pomorze Gdańskie, ale jak to jest do przewidzenia zdarzało mu się podjąć też niekorzystną decyzję np. popierając Borysa, pretendenta do tronu węgierskiego, sprawił, że Polska została wplątana w konflikt z Czechami i nowym cesarzem Niemiec – Lotarem.
Już w wieku 7 lat wziął udział w łupieskiej wyprawie na Morawy. Autor biografii Krzywoustego napisał, że ten "chłopaczek" wraz z Sieciechem, który jako wojewoda reprezentował tu władzę księcia W. Hermana (ojca Bolesława), "spustoszyli przeważną część Moraw, przywiedli stamtąd obfity łup i jeńców i powrócili bez wypadku".
A teraz o obronie Głogowa z 1109 roku, kiedy to na ten gród najechał Henryk V w odwecie za wygnanie Zbigniewa – brata Bolesława. Niemiecki władca zagroził głogowianom, że jeśli sie nie poddadzą, to zabije zakładników. Gdy zaś głogowianie przystąpili do obrony, król niemiecki sądząc, że litość nad synami i krewniakami zmiękczy serca grodzian, polecił co znaczniejszych pochodzeniem spośród zakładników przywiązać do machin oblężniczych w przekonaniu, że tak bez krwi rozlewu otworzy sobie bramy miasta. W powieściowych przekształceniach naszych czasów kazano tym zakładnikom krzyczeć by obrońcy ich nie oszczędzali...i nie oszczędzili - Henryk V Głogowa nie zdobył. Zbigniew natomiast zginął w wyniku podstępu, kiedy to Bolesław zaprosił go do siebie rzekomo w celu pogodzenia się…
Książę Bolesław miał dużo grzechów na sumieniu (zabicie brata, a także Henryka IV), więc wypadałoby za nie odbyć pokutę. I tak się stało. Trudno powiedzieć na ile był to prawdziwy żal, a na ile gra polityczna, ale jak to opisuje Gall Anonim: Widzieliśmy bowiem tak znakomitego męża, tak potężnego księcia, tak lubego młodzieńca, jak po raz pierwszy przez dni czterdzieści pościł publicznie, leżąc wytrwale na ziemi w popiele i w włosienicy, wśród strumieni łez i łkań, jak wyrzekł się obcowania i rozmowy z ludźmi, mając ziemię za stół, trawę za ręcznik, czarny chleb za przysmaki, a wodę za nektar. (…) On sam ponadto starał się o to , by co dzień odprawiano mszę za grzechy i za zmarłych, by śpiewano psałterz i z wielkim miłosierdziem niósł pociechę nędzarzom, karmiąc ich i odziewając. A co ważniejsze nad to wszystko (…) z największą pobożnością odbył pielgrzymkę do św. Idziego i św. Stefana króla. (…) Co dzień też z miejsca noclegu tak długo szedł pieszo a niejednokrotnie boso (…) aż skończył godzinki o Najświętszej Pannie.
Bolesław Krzywousty zazwyczaj podejmował dobre decyzje polityczne, np. udało mu się zająć Pomorze Gdańskie, ale jak to jest do przewidzenia zdarzało mu się podjąć też niekorzystną decyzję np. popierając Borysa, pretendenta do tronu węgierskiego, sprawił, że Polska została wplątana w konflikt z Czechami i nowym cesarzem Niemiec – Lotarem.
 |
| Drużyna Bolesława Krzywoustego, S. Hajkowski |
Oczywiście nie
wolno tez zapomnieć, że po śmierci Bolesława rozpoczęło się rozbicie
dzielnicowe, spowodowane tzw. Testamentem Bolesława Krzywoustego, czyli
dokumentem mówiącym o podziale państwa na dzielnice, którymi mieli rządzić
poszczególni synowie, pozostając pod zwierzchnictwem najstarszego księcia –
seniora, który miał rządzić Krakowem, jako dzielnicą senioralną
.A skąd przydomek krzywousty?
"Książę miał krzywe i nieproste usta lub też wargi niezbyt właściwe" - K. Bunsh, Zdobycie Kołobrzegu. Psie Pole. Warszawa 1960
.A skąd przydomek krzywousty?
"Książę miał krzywe i nieproste usta lub też wargi niezbyt właściwe" - K. Bunsh, Zdobycie Kołobrzegu. Psie Pole. Warszawa 1960
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz