Katarzyna Parr

Katarzyna Parr-urodzona około 1512 roku w zamku Kendal, zmarła 5 września 1548 roku w zamku Sudeley w hrabstwie Gloucestershire – królowa-małżonka Anglii i Irlandii, ostatnia, szósta żona króla Henryka VIII. 
Ze wszystkich królowych angielskich miała najwięcej mężów, bo aż czterech. Mówiła płynnie po francusku, włosku i łacinie, a kiedy była królową zaczęła się uczyć hiszpańskiego. Nie wykazywała żadnego zainteresowania szyciem i szydełkowaniem mówiąc, iż „moje ręce są przeznaczone, by dotykać koron i bereł, a nie igieł i nici”.Latem 1543 wyszła za Johna Neville’a, trzeciego barona Latimer. Katarzyna po raz pierwszy w życiu posiadała własny dom, wpływowego męża oraz tytuł. Johna Neville był zażartym katolikiem i sprzeciwiał się unieważnieniu pierwszego małżeństwa króla i późniejszemu małżeństwu z Anną Boleyn oraz związanym z tym reformom religijnym. w październiku 1536 podczas Pielgrzymki Łaski tłum zbuntowanych katolików pojawił się przed ich domem, grożąc przemocą, jeśli Latimer nie przyłączy się do ich walki o ponowne związanie Kościoła Anglii z Rzymem. Katarzyna patrzyła, jak wywlekają jej męża. Pomiędzy październikiem 1536 a kwietniem żyła w strachu i niepewności, starając się zapewnić byt sobie i przybranym dzieciom. Możliwe, że w tych niepewnych czasach ukształtowały się jej poglądy religijne przeciwne katolickiej rebelii i stała się zwolenniczką Reformacji. W styczniu 1537 w czasie gdy powstanie objęło całą Północ Katarzyna i dzieci Latimera byli trzymani jako zakładnicy na zamku Snape w Yorkshire. Buntownicy złupili ich dom rodzinny i powiadomili Latimera, który wracał z Londynu iż jeśli nie wróci natychmiast jego rodzina zostanie zabita. Kiedy powrócił na zamek zdołał jakoś przekonać katolików by uwolnili jego rodzinę. Król i Tomasz Cromwell otrzymywali na temat Latimera sprzeczne informacje, według niektórych był zakładnikiem, według innych jednym z konspiratorów. Latimer został ułaskawiony.

Po śmierci Latimera Katarzyna w 1543 stała się damą dworu Marii Tudor-siostry Henryka VIII Tudora. Tam też król zwrócił na nią uwagę. Wprawdzie zaczęła obiecującą znajomość z sir Thomasem Seymourem, bratem zmarłej królowej Jane Seymour (królowa) zrozumiała iż jej obowiązkiem jest przedłożyć propozycję króla ponad osobiste uczucia. Seymour tymczasem został wysłany na długotrwałą misję dyplomatyczną do Brukseli co usunęło go z dworu królewskiego. Ślub Katarzyny i Henryka odbył się 12 lipca 1543 roku w pałacu Hampton Court. Ciekawostką jest, że Katarzyna Parr i Henryk VIII Tudor byli spokrewnieni.

Poglądy religijne Katarzyny były stałym źródłem podejrzeń dla katolików i przedstawicieli stronnictwa antyreformacyjnego. Choć wychowana jako katoliczka urodzona przed nadejściem Reformacji, z czasem zainteresowała się tzw. Nową Wiarą i zaczęła jej sympatyzować. Zaślubiny zostały uświetnione spaleniem trzech protestanckich heretyków w pobliskim Wielkim Parku i uważnie obserwowano czy nowa królowa nie wykazuje śladów współczucia. 

Po śmierci Henryka VIII w 1547 na dwór królewski powrócił sir Thomas Seymour i Katarzyna szybko przyjęła jego propozycję małżeństwa zdecydowana poślubić swą dawną miłość. Ponieważ od śmierci króla minęło zaledwie sześć miesięcy Seymour wiedział, że rada regencyjna nie wyrazi zgody na ich małżeństwo. Z tego powodu pobrali się pod koniec maja w tajemnicy. Przez wiele miesięcy ani król Edward ani rada regencyjna nie byli o tym poinformowani, a kiedy sprawa się wydała wybuchł skandal. Najbardziej dotknęło to Marię Tudor, która nigdy nie wybaczyła tej decyzji Katarzynie i nawet nakazała listownie Elżbiecie by nigdy się nie kontaktowała z Katarzyną.

Brama zamku Sudeley

W marcu 1548 Katarzyna była w ciąży, co było zaskoczeniem ponieważ miała już 35 lat i jak dotąd w żadnym z dotychczasowych małżeństw nie zaszła w ciążę. W tym czasie Seymour zaczął wykazywać zainteresowanie Elżbietą, często pojawiał się w jej komnacie w samej tylko bieliźnie i pozornie niewinnym baraszkowaniem zbliżył się do niej i pewnego dnia w maju 1548 Katarzyna zastała obydwoje w objęciach. Elżbieta natychmiast została odesłana do posiadłości sir Antoniego Denny’a w Cheshunt i już nigdy nie widziała swojej ukochanej macochy, choć później korespondowały. Natychmiast po tym wydarzeniu Elżbieta wysłała list do Katarzyny i Tomasza, w którym przeprasza za swoje zachowanie.

Katarzyna zmarła sześc dni po porodzie w wyniku gorączki połogowej 5 września 1548 roku w Sudeley Castle w Gloucestershire.

Źródło: wikipedia.org